1- از آن جا که تغییر کاربری اراضی کشاورزی ممنوع است، لذا لازم است قبل از خرید هرگونه زمین و ملک جهت ساخت و ساز (ویلا و...) در محدوده روستاها، از نوع کاربری زمین مزبور اطمینان یافته تا دچار تبعات بعدی آن (دعاوی ثبتی و...) نشویم.
2- حفظ کاربری اراضی عبارت است از جلوگیری از تغییر نحوه استفاده از زمینهای خاص توسط مالکان یا متصرفین آن، در صورتی که تغییر کاربری آنها آثار منفی طبیعی، اقتصادی، سیاسی، علمی یا فرهنگی به دنبال داشته باشد.
3- با هدف جلوگیری از تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی و تداوم بهره وری آنها، قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها در سال ۱۳۷۴ به تصویب رسید. اراضی زراعی و باغ هایی که در خارج از محدوده قانونی شهرها و شهرک ها قرار گرفتهاند، موضوع این قانون هستند.
4- تغییر کاربری اراضی مزبور جز در موارد ضروری ممنوع است؛ تشخیص موارد ضروری تغییر کاربری اراضی، در هر استان به عهده کمیسیونی مرکب از نمایندگان جهاد کشاورزی، امور اراضی، مسکن و شهرسازی، حفاظت محیط زیست و استانداری میباشد.
5- مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغی، وزارت جهاد کشاورزی است. هرگونه تغییر کاربری در قالب ایجاد بنا، برداشتن یا افزایش شن و ماسه و سایر اقداماتی که بنا به تشخیص جهاد کشاورزی تغییر کاربری محسوب میگردد، ممنوع است.
6- در مواردی که به اراضی زراعی و باغی طبق مقررات این قانون مجوز تغییر کاربری داده میشود، 80 درصد قیمت روز اراضی و باغ های مذکور با احتساب ارزش زمین پس از تغییر کاربری بابت عوارض از مالکین وصول میگردد.
7- احداث گلخانه، دامداری، مرغداری، پرورش ماهی و سایر تولیدات کشاورزی و کارگاه های صنایع تکمیلی و غذایی در روستاها، بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمیشود.
8- تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی برای سکونت شخصی صاحبان زمین تا پانصد متر مربع فقط برای یکبار و نیز احداث کارگاه های صنایع دستی در روستا ها، مشمول پرداخت عوارض موضوع قانون فوق نخواهد بود.
9- کلیه مالکان یا متصرفان اراضی زراعی و باغی موضوع این قانون که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز از کمیسیون مربوطه، اقدام به تغییر کاربری نمایند، علاوه بر قلع و قمع بنا، به پرداخت جزای نقدی از یک تا سه برابر بهای اراضی زراعی و باغی به قیمت روز زمین با کاربری جدید که مورد نظر متخلف بوده است و در صورت تکرار جرم به حداکثر جزای نقدی و حبس از یک ماه تا شش ماه محکوم خواهند شد.
10- به منظور حمایت از تداوم کاربری اراضی زراعی و باغی واقع در داخل محدوده قانونی شهرها و شهرکها، که در طرح های جامع و تفصیلی دارای کاربری کشاورزی میباشند، دولت و شهرداری ها موظفند تسهیلات و خدمات شهری را مطابق تعرفه فضای سبز شهرداری ها در اختیار مالکان آنها قرار دهند.