در کنار راه سنتی اعتراض به احکام قطعی، یعنی اعاده دادرسی از طریق دیوان عالی کشور، که موارد آن محدود و مشخص است، راه دیگری برای اعتراض به هر حکم خلاف شرع، حتی بعد از قطعیت آن، وجود دارد، و آن اعاده دادرسی از طریق رئیس قوه قضائیه است.
1- مقید به مهلت یا مدت زمان خاصی نیست؛
2- محدود به مصادیق مصرح و خاص نمی باشد؛
3- منحصراً در اختیار محکوم علیه نیست، بلکه شاکی هم می تواند از آن استفاده کند؛
4- محدود به احکام نبوده و هر حکم و قرار و دستور موقتی را (به شرط قطعیت) شامل می شود؛ بلکه فقط تابع یک ضابطه عام است: "رأی خلاف بیّن شرع باشد". منظور از خلاف بیّن شرع این است که احکام شرع در خصوص موضوع به قدری روشن باشند که حکم دادگاه آشکارا بر خلاف آن ها دیده شود.
در صورتی که رئیس قوه قضائیه رأی قطعی صادره از هر یک از مراجع قضایی (دادگاه ها یا دادسراهای عمومی و انقلاب یا نظامی و شوراهای حل اختلاف و حتی دیوان عالی کشور) را خلاف شرع بیّن تشخیص دهد، با تجویز اعاده دادرسی، پرونده را جهت رسیدگی مجدد (اعم از شکلی و ماهوی) و صدور رأی قطعی به (شعبه خاصی از) دیوان عالی کشور ارسال می کند.
1- تشخیص شخص رئیس قوه قضائیه؛
2- درخواست اصحاب دعوی؛
3- درخواست رئیس دیوان عالی کشور، دادستان کل کشور، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح، و رئیس کل دادگستری استان.